Midden in de eerste lockdown verloor Johan Terryn zijn vader. Er was nauwelijks gelegenheid om zijn verdriet te delen. Er was niemand om vast te pakken. Er was geen koffietafel om verhalen te laten samenkomen. Met twaalf lotgenoten ging Johan in gesprek in de podcast ‘Het Uur Blauw’. Twaalf wandelingen met mensen die net een dierbare verloren. Wandelingen die vertrokken in het pikkedonker en eindigden met de zonsopgang, tijdens het blauwe uur. Twaalf mensen die op verhaal kwamen. Het dertiende verhaal vertelt Johan op het podium: dat van zijn eigen rouwproces. Het is een unieke vertelling over wat het betekent een geliefde te verliezen en een zoektocht naar een nieuw ritueel om onze verdwenen dierbaren dicht bij ons te houden.
EXTRA ǀ De podcast ‘ Het Uur Blauw’ is te beluisteren via www.johanterryn.com/podcast. Het bijhorende boek wordt na de voorstelling gesigneerd.
tekst & spel Johan Terryn ǀ regie Randall Casaer ǀ muziek Céline Ottenburgh ǀ productie in samenwerking met De Studio ǀ met de steun van Stad Antwerpen ǀ foto © Karolina Maruszak
Wat een mooie voorstelling was dat, essentieel en universeel. En emotioneel, maar nergens sentimenteel. Topwerk. Grote dank.