In Iran is dansen officieel verboden. Na de Islamitische Revolutie moesten alle dansgezelschappen hun deuren sluiten. Veel dansers en choreografen vluchtten naar het buitenland. Wie bleef, moet vindingrijk zijn.
Nastaran geeft het podium aan stemmen van choreografen en dansers die in Iran en de diaspora wonen. Hoe gaan zij om met het dansverbod? Hoe blijven ze dansen? Welk gevaar trotseren ze? Voor welke vrijheden vechten ze? Terwijl muziek en belichting elkaar steeds verder opzwepen, probeert Nastaran haar dansende lichaam te beteugelen.
This is not a dance is een eerbetoon aan het lichaam dat wil bewegen. Een krachtige, aangrijpende voorstelling die diep onder je huid kruipt en blijft nazinderen.
Briljante visuele vertaling van verboden dans.